Hoþ olalým gonca gibi gül gibi Dilde bin kelamý yoran sevgidir Anýlmak istersen Yunus kul gibi Bil ki bu þerefe varan sevgidir
Ýnsanlar bir yelken bu dünya deniz Neydik ne olacak bilinmez neyiz Sevip sevilelim demiþtir Yunus Huzurlu yaþamý veren sevgidir
Zaman gelir geçer ömür kýsadýr Ýnsanlýkta sevgi kural yasadýr Tatlý sohbet eller sýkýp uzatýr Yaralara merhem süren sevgidir
Devamlý sürür de hep anýlarý Yazmakla biter mi kardeþ bunlarý Yavruya þefkatli o analarý Bunca sempatiyi kuran sevgidir
Coþkun bu ilhamý nereden aldýn Hazreti Mevlana Yunus’ta buldun Ne dedi bu hale pirinden bildin Söyledi gönülde duran sevgidir ……………………………. 1-Aþýk Coþkuni ……………………………….
1927-2003. Ardanuç’un Unushev (þimdiki adý Kýzýlcýk) köyünde doðdu. Asýl adý Niyazi Bedir’dir. Ýlkokulu köyünde okudu.
Küçük yaþlarda þiirle ve aþýklýk geleneðiyle ilgilenmeye baþladý. Þiirlerinde yaþadýðý dönemde gördüðü birçok olayý, konuyu ele alan Coþkuni, deðiþik zamanlarda yöredeki birçok aþýkla ve þairle dostluk kurdu. Bazýlarýyla karþýlýklý deyiþmelerde bulundu.
1980’li yýllarýn sonunda Manisa’ya göç eden Aþýk Coþkuni’nin þiirleri deðiþik gazete ve araþtýrmalarda aktarýldý.
Aþýk Coþkuni Manisa’da öldü ve orada topraða verildi.
Ayrýca 19. yüzyýlda yaþamýþ Ermeni asýllý Erzurumlu Coþkuni, asýl adý Ýsmail Ataseven olan Olurlu Coþkuni ve Erzurumlu Ümit Coþkuni adlý aþýklar bulunmaktadýr. ………………………………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-80-)(-)(-)(
Gördüðü güzele canan derse dil Güzele bakan göz,gören sevgidir Deli gönül bir hoþ olsa mutedil Ýlmik ilmik aþký ören sevgidir
Gün yirmi dört saat adý anýlan Onsuz olunmayan ömür sanýlan Yiyip içirmeyen sevda denilen Gönüllere bir bað kuran sevgidir
Yâr’in sevdasýndan gazel okutan Motifleri dizip kilim dokutan Bir dalýn üstünde ötüp þakýtan Bülbüle o þevki veren sevgidir
Mutluluk üstüne olmalý erek Hüzüne,hazana var mý ki gerek Nikah masasýnda evet diyerek Cananla vuslata eren sevgidir
Bir huzur üstüne kurulur yuva Seven iki yürek baðlanýr eve Ýþte bu haneden yükselir neva Aþkýn meyvesini deren sevgidir
Annelik duygusun ortaya koyup Oy benim hayatým,bi tanem deyip Minik ellerinden tutup okþayýp Yüzünü yüzüne süren sevgidir
Lüzumsuz hayatýn özüdür sevgi Gerçeði görenin gözüdür sevgi Mert adem oðlunun sözüdür sevgi Sapmadan hedefe varan sevgidir