ufukda bir güneþ batýþýný izledin mi gözlerime bakýp seviyorum dediniz mi yýldýzlarý tek tek seçip bu benim dediniz mi hayta bakýp da hiç gerçekden seviyorum dediniz mi
baksana þu hayata insan nasýlsa bir aþýk olmuyor bir çok oluyor birini severken diðerini nasýl seve biliyor bunu anlamak sevmekden güç
Özümle eleþtiri içideyim özledim özümü kaybetmiþ gibi yeni bulmuþ gibi özledim özümü
tan yerine bakarken daðý güneþle yapýþýk görür gözler ama bilemeyiz ki özlemekle sevmek görün düðü gibi midir.
yaþamýyor bu hayat ölüyor tekrar diriliyor bu hatay aynen özümüzün Aþkýyla birlikde yenilik yok eskicilik var mýþ gibi
özümle özleþmek özümü özlemek istiyorum. Sevmekle Aþkla yýkýlacagý bildiðim için Kendimi özleyip kendimin içinde bogulmak istiyorum Artýk bakacak ve sevecek özleyecek bir tek ben varým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakup2525 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.