Sadelik demi saf berraklýk... Kaybolur bazen insanýn içinde... Ýnsan bile kendini kaybeder... A bu hayatta...
Baksana kendine ilk önce.. Kendini Gördüðün zaman dön etrafýna.. Bak ne göreceksin... Yaþamanýn ta kendisini...
Ah.. Be gördünmü alemi.. Görünmezlik içinde yürüyor... Görmek istedin mi... Görürüsün görmek istediðini..
Baktým bu gün çok farklýsýn... Güneþ farklý açýlýyor... Çiçekler farklý gülüyor... Farkmý ne farký varki....
Küresel ýsýnma var dediler.. Ýyice ýsýttýlar ki yalancý çýkmayalým... Sebzeleri meyvelerin tadýyla oynadýlar... Ne dediler monoton bir hayat yaþýyoruz...
Siz doðayý öldürdüler... Sonra doðalsýnýz dediler... Ne doðalý.. doðasýz olduk... Sadelik istermisiniz þimdi... Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakup2525 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.