ADI BENDİS...

Ummanlar kadar acýlar çekiyordu
Batýk ruhlarýn enkazlarý içerisinde
Bedeninin her bir uzvunda kýrýklar
Dökülüp duruyordu caný lime lime
Topraðýn ölüm kokusuna uzanýyor
Bahardan arta kalan perçemlerini
Zodyakýn ateþlerine sunuyordu
Ve oðlak dönencesinde yangýn
Hiç sönmüyordu...
Aþk sustu Pilumunusun kollarýnda
Þiir aðlýyordu daha hiç doðmadan
Ahu’dan çalýntý yeþil yosundu gözleri

Adý Bendis...adý ben...

Daha dün koparmýþlardý sevdasýndan
Söküp almýþlardý yaðýzý dünyasýndan
Hýrçýn bir Bahreyn de artýk rehineydi
Irgat pazarýnda satýlasý bir rakkase
Sorguluyordu neden niçin hep ben
Ne çok ölümler yaþadým yetmedi mi ?
Unutma ki bu son ölümümdür
Sakýn bir daha gelme Thanatos...

Gelme....




Not:
Yaþamýmýn tüm yýllarý içerisinde ilk kez
yüreðimden bu son doðum günüme özgü
16.Ocak.bana yazdým


Sosyal Medyada Paylaşın: