Ýki ayrý bedende ruhlar habersiz iken,
Bir “merhaba çiçeðim” sözüne tav oluþlarým..
Sana âþýklýðýmda senin sözlerini sevdim önce...
Sözlerimizin karýþýp birbiri ile, seviþmelerini sevdim
Her aþamada yeniden vuruluþlara yelken açtým…
Yitiktik senin deyiminle, bulduk karýþtýk birbirimize
Zaten yüzyýllar öncesi deðil miydi tanýþýklýðýmýz?
Sonra,yüreðini sevdim usulca, sýzýn sýzým oldu.
Sevinçlerin mutluluðum...
Ve en acýlarla dolu olduðun anlarda bile,
Yürekten gülümseyen yüzünü sevdim!
Kaybedilecek ne vardý ki dünyada?
Hayatýn darbelerine karþý ,gülüp geçen bakýþlarýný sevdim
Beni derinden etkileyen,
O yürek sýzlatan sesini sevdim.
Týpký benim gibi kendini seviþlerini sevdim.
Arýyorduk kýrda bayýrda ovada,
Rastlaþtýk birden,hem de hiç umulmayan bir yerde…
Adýmý çiçeklere eþledin bilmediðim türlü çiçeklere
Mor çiçek kýzýl çiçek selvi ile salýnan, suna boylu çiçek
Ve þükrettik ulu yaradana birlikte doðuþumuzla
Yenilendik can olduk canan olduk tende..
Yitiktik bulduk birimizi diðerimizde
Yenilendik yüzyýlýn pasý üzerimizde.
Aktýn bana her defasýnda kara gülüm diyerek,
Vurulduk her seferinde öldük birbirimizde
Tutku derecesinde …
Ýþte böylesine bir yüce aþka tav oldum ben,
Bir caným kelimesinin neler ifade ettiðini
Bir sen bilirsin birde ben
Ve bu sözün neleri özetlediðini…
Muradýmsýn,umudumsun derken,
Yinede de bir þey anlatamamanýn
Acýsý dolar yüreðime.
Bana”sevda türküm,destan sözlüm kara gözlüm,
Karagül ‘üm “diyen dillerini sevdim …
Sonra,
Hayalde de olsa; Þarký söyledik baðýra baðýra,
Kalp atýþlarýný dinledim…Saçlarýný sevdim...
Öptüm ellerinden,öpmedim ela gözlerinden,
Ayrýlýk getirir diye!…
Tutsak kalýrken kollarýnda
Silkelendim! hýnçýkladým senin deyiminle…
Ve sende yaþadým hasretleri dolu dolu.
Sende coþtum köpük köpük…
Ben seni böyle sevdim sevgili
Ben seni böylesi vurgun delice sevdim…
Ve BEN SADECE SENÝ SEVÝYORUM ! …
Jale Keskin