Ceylanların pınarı

Çýktým seher vakti, erkenden yola,
Bir hoþ oldum kaldým, yolu görünce,
Yol yorgunu oldum, verdim bir mola,
Ve daldý gözlerim yorgun düþünce.

Boz bir yýlan gibi, kývrýldý yollar,
Aldý ve götürürdü, göründü daðlar,
Daðýn yamacýnda, bir de ne görsem,
Derde þifa veren, bir pýnar çaðlar.

Nazlý, nazlý akan, suyu görünce,
Geçti yorgunluðum, bir tas içince,
Göründü etraftan tür, tür kekikler,
Yayýldý bir koku, ondan biçince.

Karlarý erimiþ, baktým daðlarýn,
Mor sümbülü açmýþ, yeþil kýrlarýn,
Sular yatak yorgan, aðlayýp durur,
Belli bir derdi var, akan sularýn.

Çevirdim yüzümü baktým daðlara,
Suyun derdi neymiþ sordum kýrlara,
Dün bir ceylan inmiþ, suyun baþýna,
Sevmiþ de ceylaný, hasretmiþ ona.

Buz gibi akan su, sallanýr durur,
Bir saða bir sola, durmadan vurur,
Yaz demez kýþ demez, akar durur da,
Ne durur ne kurur, ne de yorulur.


20 ocak 2011-01-22
A.Yüksel Þanlý er
Ankara




















Sosyal Medyada Paylaşın: