Ruhsal Savaşım!
Ýnsanlari gördüm kendi uðultulari içinde
Yýkýlýþ; ve beklentisiz yarýnlar hasretinde
Ürperip uzaklaþtim çýlgýn çalkantýlar östünde
Sular almiþ tekneleri hayat tarumar güvertemde.
Ruhsal savaþim yayiliyor ipince gövdeme
Diri öpüþleri oyan dudaklar öfkede
Ýþte yükseliyor; ezici hayaller içinde
Soluðu parçaliyor göðsümü, sonsuz bir gecede.
’Kaç kereler’ ölü gibi, sessiz derinlerde
Yanmiþti þiir’lerim -ki- hala yaniyor alevlerde
Uzaklar titretiyor beni balým’si gözlerde
Eteðinden düþeceðim dünyanýn, bir gün belki de.
Bu ne biçim hayat böyle?
Darmadaðýn kalbim, acýlar içinde.
Ufukta dram var; güneþ kanlý bir ayinde
Anýlar uðulduyor, kiyamet var içimde!
Dünyalar düþlerdim; görülmedik çiçeklerine
Bakamam ben, otlarýn budala gözlerine
Matemden kuþaklar gerilmiþ engine
Surlarýna üfülmüþ dünyamýn; anýlar toz duman içinde!
Ne zaman ki unutulmuþ masalým canlandý gözümde
Ölüm kervaný geceler serildiler östüme!
Ne zaman ki gömüldüm ben hayatýn þi’rine
Anýlar hançerleþip saplandýlar içime!
Bu ne biçim iþkence yeri böyle?
görün nasýl yaniyor kalbim, alevler içinde.
Gitmeliyim dünyanýn bir ucuna, nalinli dizelerle
Ölünce rastliyacaðým peþimi býrakmayan kedere.
Neden gerildim ben, çarmýhlara böyle?
Soðuksun ölüm! ruhumu çýkar göklere.
Bir hayat çýrpýndým, zamanýn amansýz çölünde
Unutuyorum ilkeleri, artýk inancým yok tarihe.
Umurumda deðil aylar, kayboldum ben geçen eylülde;
Tüm aðularý tükettim yalnýzca özü bende.
Kabul ediyorum öykünelim bak þair dinle!
Kendimi ariyorum sevginin ve de acinin bütün biçimlerinde.
Artýk doymuþum: söyleyin fecre! savrulmasýn gecelere.
Ýçimi burkuyor yalvarýrým boðmayýn övgülere.
Daha ne kadar dayanmam gerek,
Ýsteðimi beslemiyor: beklentim yok senelere! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.