Ah bir mümkün olsaydý, zamaný geri almak... Hatalarý düzeltip, yanlýþý silebilmek. Zamana dur deseydim, her þeye vakit varken, Papatyalar solmadan, mevsim henüz baharken. Ellerinden tutsaydým, býrakmamak üzere, Diz çökseydim önünde, yalvarsaydým bin kere... Aþkýma bir karþýlýk isteseydim yýlmadan, Araya eller girip, seni benden almadan. Her þeyi ben mahvettim, gururuma aldanýp, Çalamadým kapýný, istemiyorsun sanýp. Þimdi artýk beyhude, sarardý bütün renkler, Geçti aþkýn mevsimi, bir bir soldu çiçekler. Bilsen ki gece gündüz, ayný hayal kurduðum, Ellerin ellerimde, bir hülyadýr gördüðüm. Belki gerçek olurdu, seninle mutlu olmak, Ah bir mümkün olsaydý, zamaný geri almak...
7 Aralýk 1990 – Cuma / Bilecik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.