Sulu Bir Sepken Yağar Üstüme

bir bakarým
hüzün yazdýrýr kendini dizelere
ince ince salýnýr sayfalarda
hüsran bende bir halde
þarkýlarsa
ona bahane

efkar basar birden
solar önce taç yapraklarým
kýrýlýr papatyalar can özüm
akar aþkýn kutsal deryasýna
emanetim
ateþten ýrmaklara
damla damla tükenirim gecede

ellerimde solar bir esmer mehtap
saher gönlümde uyanýr her sabah
gülmeyi öðrenir yeniden gözlerim
alev alýr birden
dünde sakladýðým özlemlerim

kýrýklarýmdan seker kurþuni aþk
aylardan hep nisan sanýr
düþ gecede kalýr
tatlý bir bahar kokusuna hasret
duygular sulu sepken yaðar tenime
tenim ayrýlýkla
bir kez daha kirlenir



yorgun ve yýlgýným
yamalý bulutlarýn eteðinden
bakýr geceye çarpan
çelimsiz ýþýk benim
yaðmurun alnýndaki
uyku dehlizinde katreleþen düþlerin
ve ateþbaz gözlerin bakýþlarýnda
bir kez daha ölürüm

izbelik arayan umuda bu yürüyüþ
revnak yýldýzlardan uzaklaþýp
ýslanan karanlýðýn saçlarýný seyrederim

göðümden isteksizce sarkan ayýn
yakamozlar sektirip gölgesinde denizin
halka halka artan dalgalý coþkusunu
ellerimle iterim

ve birden yüzümde
koþan çocuklarýn haylazca
sevindiðini hissederim...







Sosyal Medyada Paylaşın: