Tan ile baþlar týnýlar, Kafalar içinde uðultular Sorsan ne var? adem sofrada yer arar… týnýlar týnýlar, yapýþýyor üzerimize kirli… çýðlýklar akýyor paçamýzdan kibirler, gururlar… uzaklardan koþarak gelse diyorum artýk, o adam… çýk güneþe! düþürsün ýþýk seni yere böyle, karanlýðýn zifirinde
gölgen kaçýyor içine...
Nurcan Yalçin Sosyal Medyada Paylaşın:
durunur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.