Gidiyorum. Vardým uzun bir yolun ortasýna, Ölüm var çile var belki de bu yolun en sonunda. Karanlýk görünmüyor bu yolun sonu, Ne bir ýþýk var, ne bir aydýnlýk var. Bitmiyor. Yüküm aðýr taþtan altýndan, Yürüyorum bir labirent dolu yolda.
Yolum, basamak basamaktýr Ve gittiðim bu yol engellerle doludur, Diken doludur gül doludur, Gittiðim bu yol ahret yoludur, Yüreðimde ölümden çok, Ahretin korkusu varken gidiyorum, Yürümekteyim, Bu uzun labirentle dolu Hak yolunda.
Yolum basamak dolu, Kim bilir kaç basamak daha, merdiven çýkýlacak, Yolun sonunda, Kimler gülecek, kimler aðlayacak, Kime ne sorular sorulacak, Kim sýkýþacak kim yalvaracak, Bu uzun, labirentle dolu Hak yolunun sonunda.
Düþünürüm. Nefsim ilahi bir aþký arar. Bu yolun sonunda aþýk olana gülmek de var, Neylesin nefsim, Bu karanlýk kirli fani dünyayý, Nasýl olsa ölüm var, ince uzun yolun sonunda. Neylesin gönlüm, fani dünyadaki geçici aþký ve sevdayý. Allah aþký varken þu fani aþký.
Dünya güllük gülistanlýk deðil, elem acý dolu, Kin, Nefret dolu, Acý dolu, Ve kalleþlerin ezenlerin yolu, Ne edeyim aþký sefayý, bu fani zifiri karanlýk dünyada, Güneþ karanlýk, gün üstümde ýþýmadýktan sonra.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.