Introsuz flamingonun uyuklamaları...
Introsuz flamingonun uyuklamalarý lak lak sanatýnda yeniden,
Dönüþ yollarýnda bir binek arabanýn çift farlarý meydanda.
Hatrýna martýlar dahi katlanabilir diyen soðuk bir camla,
Ve -0’dan düþük bir sýcaklýk yüreðinde iflasýn meczupluðu.
Deneme bilmem kaç ve torbasý sýzýlar içinde...
Elleri ile topraðý kazýp,ne aradýðýný bilmeyen çocuk öldü.
Oysa daha çok yaþayacaktý o.
Limon aðaçlarýna aþýk olacaktý daha,
Küfür bile edecekti o çocuk hayata.
Þiir yazacaktý üþümüþ elleri ve
Sað tarafýna inen soðuðun kuvveti ile.
Hiçbir paradoksunu sevmeyen çocuðun,duvardaki vidasý düþtü.
Oysa daha çok bakacaklarý ona.
Ýmla kurallarýna lanet edecekti.
Virüslenmiþ beyinleri deþecekti.
Sedasýný yeniden sunacaktý selamlarla,
Ve kulaðýný kanatacaktý tamamen.
Zaman sofrasýnda en büyük nimetin kendisi olan çocuk küstü.
Rahatlara gül ile battý yeniden.
Saçlarýnda cennet kýþlarýný gördü.
Gamzelerine ab-ý hayat ararken yine,
Yedisini döndü tüm zikirlerin þerefle,
Tahtýna düþürdü kalemi,erbabýn nefesinde.
Çocuðun iki tanýðý kaldý onca yaþanandan sonra;
Paradoksu sonsuz ve yüreði,iþte bu:
-’Aþk!’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.