masadaki güllerin kuruyup gitmesine alýþýk olan ben
alýþamadýn çekip gitmene
senden sonra hüzünle baþlayan her güne
isyanla nokta koyuyor ’hicran’ dolu satýrlar
mis kokan odam
ölüm kokusuyla dolup
taþýyor................................
Kýz Kulesi;
Marmara’nýn kýyýlarý boyunca uzanan gedikli mumu................
güzelim Ýstanbul’a
kýþýn alacakaranlýðý
soðuk kuzey rüzgârýyla birlikte çöküyor
bacalardan incecik dumanlar
masal mavisi kanatlarýyla tutunan
kýþ kuþlarý gri gökyüzünde........................
verdiðin acý
sensizlikte de yakamý býrakmýyor görüyorsun cancaðýzým?
ve
yine þu gönülcazýma oluyor olanlar...................
sen býrakýp gittin
bense
yangýndan yangýna koþuyorum her an
sensiz baþlayan saatler
akrep ve yelkovanýn birlikteliyle
Azraille baþa baþ
göze göz savaþmakta......................
sen yoksun ve dönmeyeceksin
gittiðin yer
neresi bilmiyorum
mutlusundur sanýrým........................
hergece rüyümda seni görmem
yetiyor bu gönülcazýma
önce gülümsüyorsun
gamzen cesurca aþikarlýðýný gösteriyor
yaðmur yüzün solgunluðunla
bir belirlenip
bir kaybolmakta
ellerimin sana uzanacaðý vakit
burak olup
mavi halýda kaboluveriyorsun.
karabasan gibi çöküveriyor
gecenin zifiri karanlýðý
ölüm kadar acý belki
ama
düþlerimde de beni terkediyorsun..............
ruhum;
deruni ve sûkün
kimi zaman
sözcükler;
seni unutturacak þekilde
birbirlerini sokuluyorlar
hicran;
gönlüme
içten olmayan iltifatlar sunmakta
hayallerimde güçsüz bedeni
eski görkemi kavuþmakta..............
bedenim;
meçhul bir kaderin buðusunun koynunda
17/01/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.