ezelden ebediyete kadar varolacak
bitmeyecek
yitmeyecek sanýlan
’aþk’ gidiyor
yâr gidiyor
canan gidiyor
gözlerimi yaþlý
Ýstanbulu yetim býrakýp
gidiyor............................................................
ne varsa ona yoldaþ etmekte.................
kaldýrýmlarda sessiz hýçkýrýklar....................
Yiðidi gül aðlatýr,gam öldürür derlerya..........
abâ oluncaya kadar gözyaþý dökmek
içimdeki
hicraný yakýp kül zerresi býrakmak
arzusundayým......................
ben
seni hiç aðlarken görmedim ki vefalým..........
hep gülümserdin
erkekler aðlamazmýþ......................
aðlamamakla
hicranýn siyah perelinli þövalyelerini
cesur durmak mý gerek........................
susarak
bensizliðin acýlarýný yudumlamalý
ve
hicrana inat
dimdik yürümeli
bomboþ sokaklarda
sence dimi cancaðýzým?
ruhum;
sensiz her gün birkaç asýr uzun gelmekte
ayrýlýðýn acýsý yaksa da
narin yüreðim sukunluðun koynunda............................
Haydarpaþa;
çoktan çýðlýða gebe.......................................
Çatalca;
dili lâl olmuþ
bizar etmemekte............................
Marmara;
’yokluðunun anlaþýlmasý uzun sürmez’dedi
doðrulup
baþýný kar kokulu gökyüzüne çevirdi
gri halýda
apansýzýn incelenen bulut katmaný yansýmasýyla
baþýnýn etrafýnda mavimsi bir melek durmakta.................
hicrana açýlan uçurumdan ürküyorum vefalým..................
özlem;
’gidelim ’ dedi. yüreðime
Ýstanbul’a dönerek neþeyle konuþtu.
’yeniden görüþeceðiz,merak etme kaderdaþým’.
’inþallah’ dedi ,
Ýstanbul gülümseyerek
’sahip çýk narin yüreklime....................
özlem;
göz kýrparak elini hafifçe salladý
adýmlarý etrafý yoklayan
hicranýn arasýnda bir anda kayboldu .....................
Boðaz;
orada yoktu sanki
yakýþýklý yüzü
içtenliksiz bir tebessümün solgunluðuna büründü
Galata kulesi;
sýðmayan susuþun çýðlýðý gökyüzünde yankýlanmakta...........
Ýstanbul’a hicran sarmalamakta.........
15/01/2011
gordion
(gülözkan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.