iþgal yorgunu yüreðim;
geç kaldý sonbahar rüzgarýna, adý zamansýz
dermaný uzaklarda kalmýþçasýna,
öyle þiddetli sýzý ki acýmasýz, amansýz
geçti gitti saçýmda siyah,
titriyor bak ellerim
gelirmi bahar sevdamýn iklimine
ateþimde tutuyorum gurbeti, yinede soðuk ve hala dumansýz..
dönüp bakma bu kentin sensizliðine ,
biz iki iyi arkadaþýz kimsesiz ve yalnýz,
nasibimden ötede mutluluðun
faydasý varmý yaþlý gözlerimin, bizden yana
sýrat köprüsünde yolum
dönermi niyetim kendi dünyama
býrak kalbimi dün gibi yalansýz
mahþer gözlerinde ecel
ölüm bile, sensiz anlamsýz
nefessiz kalmadý hasretin içimde
benide tüketti sen gibi
bende takvimden ibarettim ruhsuz ve cansýz
hiç vedalaþmadýk, gece biterken
savaþmadýk azraili beklerken,
galiptik,
artýk ayrýydýk,
korkmuyorum bak;
kalbimi bedenimde taþýyorum, ruhsatsýz..
bana benzeyen çocuklar çizdim gözlerine,
kaderimi çamurla yazdým, kuruyan ellerine...
AÞKA ECEL FIRSATI
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.