YORULDUM

Yorgunum,çok yoruldum artýk.!
Ufukta bir ýþýk görmeden kürek çeken mahkum gibiyim,
Yoruldum,takatim kalmadý biliyormusun?
Veresiye veren tüccar gibiyim,
Karþýlýðý gelmeyince emeðin,
Taa içine tüküreyim ben böyle sevmenin...

Yoruldum,sahiden yoruldum artýk.!
Varlýðýn varla yok arasý ufkumda,
Ne varlýðýn belli,ne de yokluðun artýk
sadece;taþýnmasý zorlaþan bir yük oldun,
gittikçe aðýrlaþýyorsun omzumda...
Dizlerinin baðý çözülen bir hamal gibiyim,
Yüküme el atan olmayýca yanýmda,
Artýk çok geç,seni taþýmayacaðým canýmda...

Yokluðuna alýþmýþken aylarca,yüreðim
Onu bile çok gördün,
’Ver’ diyorsun bana hayallerini.
Al be,al artýk,kadir bilmez sevdiðim.!
Hayallerimde senin olsun.! git benden...
Git, daha uzaklara,git ki;yeniden dünyaya gelsin yüreðim...
Gözyaþýmla büyüttüðüm gülümdün,
Kýyamazken ben sana,titreriken üstüne,
Yüreðimdeydi köklerin,
Artýk söküp atýyorum seni,
Yavaþ yavaþ çekip atacaðým kalbimden





Sosyal Medyada Paylaşın: