Gözlerinin Pususundayım Hayli Zamandır

gözlerinin pususundayým hayli zamandýr
vefalý unutkanlýðýn var yüzümün anlamýnda
bana baktýðýn an güvercinlere gökyüzü yasak
sanki
gözlerimi esir alýr hicazlarýn dünya masallaþýr
bir gidiþin gerçek kalýr aðlayýþýmda
tadý bilinmez bir meyve gibi görükür gözüme ölüm
hicranlýlýk nazenin
bir tutam reyhan olur buluþmalarýmýz
saatlerimiz zamana küs
menekþeler oynaþmaz perdelerin ardýnda

gözlerinin pususundayým tesadüflere muhtaç
evren haritalarýna gömülmüþ âmâ bir seyyah

aramýzdaki bu gizli dili kimse anlamayacak
mezar çiçekleri sýr gibi gülümserken yürek yorgunluðumuza

sürgünlüðümüz kendimize
ay ýþýðý ve yaðmur bize tuzak
bir ellerin yeterdi oysa
begonya gülüþlü sabahlar yaratmak için
þimþek beyazý býçak yaralý sýzýsýyla
hicranlýlýðýmýza
hiçbir yolun uðramasa da hiçbir kavþaðýma

gözlerimin kan çanaðýna ekmek doðrar
beklerim serin sabahlarda kuþlarýmýzý sevmeni
derdim günüm kuþlarýmýz bitmesin diyeydi
yitip gitmesin karþý mahalleye olan sevdalýlýðýmýzý
paylaþtýðýmýz
unutulmuþ mutluluklarla maðrur balkonumuzda


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: