Etimle Kemiðimle Yýllar Önce Doðdum.
Bir Rüzgâr Esti, Yüzümden Sýyrýlýp Geçti
O Gün Bu Gün, Her Gün Öldüm.
Bu Gün Yetmedi Düne Uzandým!
Doðduðum Güne Kadar Ölmek Ýçin Yaþadým.
Ýlk Solukla Ciðerlere Çekilen Sevda,
Canýmýn Komþusu Yaren,
Ömrümün Yüzünde Hep Senden Ýzler...
(Sözcükler Arasýna Hapsetmek, Kelimeler Arasýna Sýkýþtýrmak Benimkisi...
Kaçmak, Kendine Kavuþmak Ümitlerinden Uzak... )
06.08.2007 Diyarbakýr
Suat ERSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.