Sevginin Günlüğü Kutsaldır

Renkler terliyor avuçlarýmýn nasýrlarýnda
Kayýp bir ömrün mucizeleridir tenimdeki
Yüreðimin bordasýnda kýzýl þafaklar söker
Gözlerimin çukurlarýnda ah isimsiz ölüler.

Göðsümün hüzzam deliklerinde nal sesleri
Þarabýn kokusu sinmiþ sensizliðin gecesine
Sevdanýn kayýp kentlerini ararken simyacýlar
Gözlerin sallýyor acýlarýmýn ýslak güvertesini

Iþýksýz yataklarýn rutubetli hazan mevsimlerinde
Tüketilmiþ yazgýlarýn kendini inkârýdýr sevmek
Sargýsýz ruhlar sallanýr ömrün çürük sehpalarýnda
Hangi yalana sarýlsan kandýrmaz seven yürekleri.

Saltanatý yaðmalanmýþ beyliklerin kýraç düzünde
Ruhumuzun yangýnlý katmanlarýna üþüþürken an
Dirliksiz sancýlarýn tükenmiþ hatýralarýna sarýlýrýz
Eksik nefeslendiðimiz bir ömrün damýnda ölürüz.

Kýrýlýr cam, parçasý tene düþer ve yürek ansýz titrer
Yalnýzlýk içten kanar, her söz önce kendisini süzer
Saatlere bölünür gün, aþkýn tiktaðýyla yüreði gezer
Sevginin günlüðü kutsaldýr, asýrlardýr sýrlarý gizler.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: