O gün için hazýrlan, sakýn inkâr eyleme Dünya ukba yanýnda, ana karnýndan da dar. Ben her þeyi bilirim, diyerek böbürlenme Bin bilsen de sonuçta, bir bileni bul da sor.
Kalbimizi kapladý, karabulut ve de is Ferâset tümden kayýp, nerde o altýncý his? Dünden beri herkesin, koyduðu ortak teþhis Ýnsan olmak kolay da, adam olmak çok çok zor.
Bu dünyada iþin ne, varlýðýn nicin, neden? Her zaman olmalýsýn, güdülen deðil; güden Var mý iþin bitirip, bu dünyadan göç eden? “Derdi dünya olanýn, dünya kadar derdi var.”
Rütbenin en âlâsý, göç ederken erlikte Tefrikada terör var, huzur, güven dirlikte Ýlim, iman ve amel, ihlâs ile birlikte Güzel ahlâkýn olsun, çalýnmadý daha sûr.
Çektiðimiz bu zillet, elbet bir gün bitmez mi? Kel kargalar susunca, bülbül tekrar ötmez mi? Allah ile Habîb’i, dost olarak yetmez mi? Ýki cihanda önder, iþte sana geçek yâr…
15/01/’11 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.