sayýlmasýn bu gece ömürden
iki ucunda kalalým vaktin
beyaz mýsralar toplayalým siyahtan
sessiz ýrmaklar dökülsün çýðlýðýma
tutuþalým en adamýndan
susuz kalsýn ateþ
kabuk tutsun yara
zýlgýdýn yeter aðýdýma..
ayýn karanlýk yüzüne düþtü, düþler
avundu uykusuzlukta rüzgar
aldýrmadý hasretim güneþe
bana olmadý sabah
kalmadý zaman
akýyorsun avuçlarýmdan
yaþamak varken seni
hangi yeþil, hangi bahar teselli
dur sevgili, iþte yaðmur kokusu
tenha ayrýlýklar saçýlýyor ýslak adýmlarýndan
gitme diyemez gelmediðin bu adres
serabýnla geçti bilmem kaç saat
kýzgýn çöl misali þafak
gölgemi silmeden açýlmasýn gözlerin
sonra dilediðin kadar git
bu þehrin kaldýrýmlarýndan..
acelem yok, ecelim var gözlerinin içinde
hadi bana aþký fýsýlda,
can ver sana içimde...
AÞKA ECEL FIRSATI
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.