öfkenin ayarttýðý ruhum
keþkenin sularýnda yüzerken
bir ateþ daðý düþer gönlümün çekirdeðine
fesleðen kokulu düþlerimin kýyýsýnda bekler
kelebek ömrüne banmýþ seyyah þafaðým
nefesim
zirvemdeki küskün yýldýzýn duvaðýna takýlý
mabedimin en ücra kývrýmýnda
sahipsiz bir salâ öldürür
asýlsýz ýslýklarýn sobelenmemiþ gülüþlerini
sabrý sorgularda ören an
umuda bigâne susuþlar doðurdu
ki… her susuþ bir mananýn eteðinden tuttu
masalýma kalansa
güneþin saçlarýna yaðan ayaz-ý köz
þimdi
güneþin boylu boyunca uzanan kýzýl çýðlýðý
fýrtýnanýn dokunuþuna kelebek gücü eken
cüretkar gidiþlere gebe
türkülerim…
türkülerim aðlýyor
göðümün mihrabýný iþgal edenin feveranýnda
savuruyorum korkularýmý Yusuf’un kuyusuna
nafile dualarým dökülüyor yüreðimden öbek öbek
þiire sevdalý nefessiz yüreðim
acýnýn iliðinde bitap
hüznün ellerine deðdikçe ruhum
kan çanaðý gözleri örselendi sabahýn
hadi þiir koþ
ayrýlýk
yalanýn baþladýðý kýyamet-i zerrede
suskuya gömülen bedenin kýþa özlemi
oysa
huzurun býçkýn teninde biz olmak vardý
hayat ilmeðindeki vebali
ufkumuzda infaz edene dek
ey yaþam-ý didarým
özlemin hasatý ruhumdaki ýslak umudu biçiyor
sus ve hisset!
kanayacak yüreðimdeki gelinciðin lirik beyazý…
Mehtap Altan
09.01.2011