Yedim içtim eðlendim,bu fani dünya bahçesinde, Sevdim sevildim, burasý dünya alemi denende, Düþünmedim sonumu, bir gün bunlar bitecek diye, Doya,doya yaþadým hayatý, fani dünya aleminde.
Aðlamasýn kimseler, mezarlýða giderken arkamdan, Sanmayýn erken gittim, bu dünya makamýndan, Gittiðim yerim belki de, huzuru bulacaðým makam, Bolca dua edin giderken, kalmaz bakarsýn zaman.
Gördüm göreceðim kadarýný, saten þu fani dünyada, Sevdim seveceðim kadarýný bu geçici hayatýmda, Esas gerçek bir alem varsa, bilirsiniz öbür dünyamda, Rüyalarýma giriyor gerçek alem, durmadan saten.
O gün gelir gerçekten, binince o upuzun tahta taputa, O gün gerçekten elveda dersem, sizlere hayata, Aðlamasýn kimse arkamdan, tuh ah, ah vah diye,diye, Çünkü çaðrýldým ki giderim, doðrusu olan o kainata.
Yeyip içip eðlendimse, bu yalancý dünya aleminde Çarem yoktur gidince, baþým girecektir mutlak derde, Verdimse sadaka, belki yaptýmsa biraz olsun hayýr, Ýþte o zaman, belki rahat ederim öbür ahret denende.
Zamaný gelip de, Ezrail ’ im gelip benim canýmý alýnca, Mevtam omzunuzda taput üstünde, mezara varýnca, Atýn dostlar o mezarýma, topraklarýnýzdan bolca bolca, Güller yerine, ot ve dikenler bitsin mezar topraðýmda
Bu bir garipti , “yaþadý ve öldü” yazýn mezarýmýn taþýna, Öldü gitti deyin !,ve bir daha gelmeyin mezar baþýna, Gelecektir sorgumda yanýma, nasýl olsa birkaç melek, Sorgulayýp, hani nerede diyecek dünyada ördüðün yelek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.