Gecesi gündüzüne karýþmýþ bir vakit Yalnýzlýk diz boyu olmuþ bu yerde Ýlacý yok çaresizliðin, yarým kalmýþ satýr sade Sonunu getirememiþ hikayenin bu yiðit
Boþ sokaklarýn aðaçlarýnda duran yaprak gibi umutlar Rüzgar gelip savurmak üzere þimdiden, boþluða Hava soðuk gök siyah son bulmuþ acý ve yaþlar Yeterince sessiz ama derinden yaralar var daha
Sevgi geçirmeyen yüreklerle dolmuþ zaman Hücreye týkmýþ aþký bu defa gardiyan Gözleri gülmeyen kalbi buz tutmuþ insan Bir daha sevemeyecek þekilde gitti bu diyardan
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutsalakıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.