GÖNÜL GÖZÜM
GÖNÜL GÖZÜM
Gün doðuyor
Gece kendini yeniliyor
Karanlýðýn kabuðundan sýyrýlýyor
Tüm kötülükleri soyuyor üstünden
Kendini insanlara býrakýyor
Tüm saflýðýyla
Tüm aydýnlýðýyla
En ara sokaklar bile aydýnlýk
Çýkmaz sokaklarda bile kaçýþ var
Mitolojik hikayeler anlatýyorum sana
Masallar yazýyorum
Þehrin gürültüsü
Bastýrýyor sessizlikleri
Gün doðuyor
Gece kendini yeniliyor
Karanlýðýn kabuðundan sýyrýlýyor
Yalnýzlýðým üzerimden atýlýyor
Kalabalýklara karýþýyorum
Bu yüzden sevmiyorum geceleri
Bu yüzden uzak bana geceler
Ya geceyi yaþayacaksýn bu hayatta
Delicesine,
Kudurmuþçasýna,
Takmazcasýna
Ya da gündüzlere aþýk olacaksýn
Güneþin ýþýðýyla,
Yaðmurun sularýyla,
Kendine geleceksin
Ýnsanlarýn yüzlerini göreceksin
Aklýndan sýyýrmak için tüm yanlýþlarý
Gündüzlere sarýlacaksýn
Çünkü kýskanýyorum dudaklarýný
Ýçtiðin her yudum sudan
Düþünmediðim tek zaman gündüzler
Çok iyi biliyorsun
Unutuyorum seni sayesinde
Ama geceler yine hatýrlatýyor seni bana
Ve yakýþtýrýyorum aþký sana
Üzerine tam oturuyor
Ne bol geliyor ne dar
Biliyorum yine de
Aþkla uzaktan yakýndan alakan yok aslýnda
Kalbin mühürlenmiþ senin
Öküz müsün yani
Evet öküzsün
Hayatýmýn mitolojik bir sembolüsün
Gönül gözüm bir öküze ait
Bak gözüme
O benim kalp gözüm
Afedersin sen gözüm
Öküz gözüm
11 aðustos 2011 Perþembe
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.