TANRI YAZMIŞ BİR KERE...
Ezberledim ismini düþmez oldu dilimden,
Kokun sinmiþ bir kere, silemem ki telimden,
Uzattým ellerimi ne olur tut elimden…
Sana hasret kalbimi býrakma ortalarda,
Ben sensiz yaþayamam ölürüm buralarda…
Gün geceye kavuþtu aklýmda hep sen varsýn,
Yýldýzsýz gecelerde tenimi yakan harsýn,
Bitsin artýk hasretin, kollarýn beni sarsýn…
Hasretin düðümünü acýmadan baðladýn,
Seller taþtý içimde nehir oldun çaðladýn…
Unut desen kalbime seni unutur sanma,
Ýster yok et içinden, ister adýmý anma,
Gün gelir piþman olup, kalan ömründe yanma…
Dönüp bak mazimize ne güçlükleri yendik
Hiç ayrýlmayacaktýk, hani biz tek bedendik?
Aþkýnýn mahkûmuyum hücrene attýn beni,
Tek baþýma býraktýn dertlere kattýn beni,
Bir pula deðiþtin de, el için sattýn beni…
Prangalar vursan da koþarým yine sana,
Gör de acý halime, gel kýyma seven cana…
Bülbül figân edermiþ, gülüne konmak için,
Bülbülden beter ettin, bunca eziyet niçin?
Attýn koru içime yanýyor için için…
Zemheri geçti ömrüm, artýk yazýmsýn benim,
Tanrý yazmýþ bir kere, alýn yazýmsýn benim...
SEVGÝ SALMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.