12 OCAK 2008'E DAİR

seni yitilmiþliðinde buldum...

ilk kez öpüþtüm o güne deðin (aklýmda kalan).

sen þaþýrdýn;

ben ise seni daha önce öptüðüme emindim oysa.

oysa henüz karþýlaþmýþtýk otogarda.

sen çocuksu ispatlayýþlýklar sýralýyordun ardý ardýna.

inadýna kalorifer peteðinin üzerine koyuyordun ayaðýný.

35 numara iz býrakýyordun metronun 06 zihninde.

ilk defa seninle gördüm ankaray’ý ankara’yý.

metrodan inip yüksele çýktýk;

sonra kocatepe camiiyine doðru yol aldýk.

sen sýrtýma dokundun yolda yürürken,

sýrtým sana; anlaþtýk,

dokunuþumuzla anlaþtýk inadýna.

kapýcý dairesine týkþtýrýlmýþ arkadaþlýkla tanýþtýrdýn birdal’ýn evine girdiðimizde;

ev acý içki, izmarit ve pink floyd kokuyordu.

pink floydu da ilk defa o gün kokladým.

ilk defa o gün öpüþtüm;

ilk defa tanýdým raydan çýkmayý,

ankaray’ý,

ankara’yý...


Sosyal Medyada Paylaşın:

berna koç Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AŞK'A BAŞLIK OLMAZ KİMSE SİZ KİMSİNİZ BASİRET mum SORU İMİ ÜÇ NOKTA BEŞ VİRGÜL SERZENİŞ VE ŞAFAK AYYAŞI AYILTIR ACI KAHVEYLE DÖMİSEK AN'LAMA