Deniz mehtaba, mehtap denize, Karþý, gülerken, Neden aðlatýrdýr beni þarkýlar, Dalgalar çýrpýnýr durur, karþýmdayken durmadan, Ve Aklýma gelir’ de Geçmiþte býraktýðým anýlarým Kiminde üzülürüm kiminde sevinirim.
Bir yel eser, Vurur ince, ince saçlarýma, Kýrlar kokar, kekik yosunlar kokar, Ben hayalini kurduðum anýlarýmý düþleyip aðlarken, Burnumda, burcu, burcu. Tüter durur anýlardan özlemlerim.
Bir, de, Anadolu’m, gelir de aklýma.
Özlemlerim karýþýr, yaþlarýma. Düz ovalarda sirenler çalar, Arkasýnda siyah sisler býrakýr uzayýp giden kara trenler, Ve Tüterdir burnumda beyaz badanalý, Önünde kopekleri havlayan, Köylerin, Kerpiçten, Anadolu evleri…
Ve canlanýrdýr gözlerimde düz ovalar. Gelinciklerin süslediði Tarlalarý, Ve ince uzun uzayýp giden topraktan yollarý, Ve Yel deðdikçe bir saða bir sola yatan, Topraðýna selam veren, Þükreden, bire binler veren Arpa, buðdaylarý. Ve canlanýrdýr gözlerimde, Birer, birer. Anadolu’dan yaþadýðým geçmiþte kalan anýlarým.
08 Ocak 2011-01-08 A.Yüksel Þanlý er Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.