Mekânım

Hani gülümserdin inceden ince,
Hayalin en güzel zamaným oldu.
Vefasýz hallerin kýrmadan önce,
Gözünün yaþlarý dumaným oldu.

Sevda þarabýný içtikten sonra,
Gönlümde yaralar açtýktan sonra,
Yaralý býrakýp kaçtýktan sonra,
Zalim olduðuna imaným oldu.

Ayrýlýk vurgunu içimde derin,
Acýlar býraktý, yaþlý gözlerin.
Baðrýma bastýkça, sevda sözlerin,
Aný ocaðýmda yananým oldu.

Seven gönlümüzde sevdamýz varken,
Severek gitmezdim, ölüme erken.
Masum bakýþlarýn sev beni derken,
Çatal kirpiklerin yýkaným oldu.

Suçumuz sevmek mi, çilemiz neden?
Geriye dönmüyor, ayrýlýp giden.
Sevdamýn kýþlarý bahar demeden,
Hasret bulutundan bakaným oldu.

Ardýndan alýþtým, aslan sütüne,
Yarama dökerim, em niyetine.
Halimden þikâyet etmem de yine,
Kahve gözlerine gümaným oldu.

Hazin sevdamýzýn mahzun eseri,
Benmiþim âlemde ezgin serseri,
Ayrýlýp gittiðin günlerden beri,
Kenar meyhaneler mekâným oldu.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: