Yolun Açık Olsun
Kararýn þeytaný bahtiyar etti,
Merhametle vicdan istemiyorum.
Ne minnet, ne rica, ne söz kâr etti,
Hatýr için kalan istemiyorum.
Yine yemin ettim, sevgiye aþka,
Ayrýlýk yerleþti, boþ kalan köþke,
Þeytanla birleþen felekten baþka,
Halimize gülen istemiyorum.
Altýndan çekerek, saç tellerini,
Daðýttýn gönlümün temellerini,
Aðlataným sensin, çek ellerini,
Gözlerimi silen istemiyorum.
Ömrümü öðüten deðirmen kurdun,
Hasret kurþunuyla göðsümden vurdun.
Bir zaman ’’yoluna ölürüm’’ derdin,
Öldürerek ölen istemiyorum.
Yazýk ettin desem, yazýk az gelir,
Ýçli aðýtlarým sana saz gelir,
Ýçimden gitmene itiraz gelir,
Söyleyemem, bilen istemiyorum.
Sensiz sevdalarým yaðmalýk maldýr,
Yükle gözlerine, hepsini kaldýr.
Boþalan yerlere özlemi doldur,
Bundan sonra talan istemiyorum.
Sardýðý dünyamý sevdadan soyan,
Ýçine Mecusi Ateþi koyan,
Aðlayarak dönen, piþmanlýk duyan,
Saçlarýný yolan istemiyorum.
Kirpiklerin çatal, saçlarýn lüle,
Hüzünler üflersin sönmemiþ küle,
Yolun açýk olsun, git güle güle,
Ne özür ne yalan istemiyorum.
Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.