Gül yine,gülünle canım!
Ne olur býrak hüzünlerini bana,
Býrak üzüntülerin hepsini canýma.
Güllerini açtýrdýðýn gülücük ol bir daha,
Anma terk kelamýný,affet sabýrsýz oluþumu,
Dermanýn olsun dualarým sana,uzakta olsamda sana.
Sabrým sonunun selamete erdirsin Rabbim,
Sen yine üzülme,kederlenme bu dertler için.
Derdi veren kader,dermaný da verir elbet ölüm olmadýkça.
Sýkma canýný,bitecek olduðuna inan tüm dertlerinin yaþadýkça.
Ýsyandýr boþ deyiþlerin,gel dua eder gibi yanmalar için susadýkça.
Aldýrmýyorsun deme her defasýnda,demeler sana ait güzel sözünde,
Ýncindikçe ben de incinirim,takati olmasada beden,sen kalbini üzme.
Sözlerimde ki bir tek canýn sen olduðunu unutma,yas tutma mazi için bir daha.
Sessizliðimi sevgisizliðime deðil;çok özlemime yor her defa en esaslý lafzýyla.
Ve ne olursa olsun,ne kadar acý çeksende,gül gönlünde her zaman ümitlerle.
Unutma ki;
Her þey geçer!
Acýlar biter ve bir gün gururla baþýn dik geçer sokaklardan.
Ben bile bu kadar ümit içindeyken;
Ümidimi kýrma yaþamaktan yana.
Zaten öleceðiz,o kesin.
Bari gitmeden ölüme,
Yaþamak için gülücük olsun ümitlerimiz.
Gül yine,gülünle caným!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.