ar/zu/lal

en hoyrat rüzgarlar
ise
ardýnda duran
sardýðýn dallar
kýrýlýr
bir bir
gün gelir
tutunamazsýn...

en kor ateþler
ise
yaktýðýn
gül de göynür
gonca da
gün gelir
koklayamazsýn,,,

en harami
adýmlar ise
önüne düþen
ardýndan
koþan
bütün soluðun
kesilir çýkmazlarda..
anlayamazsýn.

ne aba yeter
ürkütmeye
ne deðnek yeter
saymaya
yüzlerce yýldýr
çürümüþse
erimiþse
bulaþýr bir yerine
kurtulamazsýn...

kim
gayrýsýnda ki
bunlarýn
ali
veli
ayþe
hatun....

kimi
yeþilken
göynümüþ tarlada
kimi
elden
çolak
kimi
dilden
lal
fukarasý
saymakla bitmez
neftinin
zifirinin...

bir niþane gerek
maviden mavi
bir renk gerek
sarýdan sarý
bir elif gerek
eðriden eðri
doðrusu
her köye kýlavuz gerek...

pembeye
boyasak
arz-ý endam ettikleri
mahalleri
ve
versek
saltanatý
adu ama/ya
gündüz taksa tacýný
gece býrakýp kaçar
dolunaya...

ayn’a
dolanan renktir
hem gecede
hem gündüzde...

biir
iki
üç dört
beþ..,
altý yedi
sekiz...

yediler anlatýr mý
üçler sunar mý
bir anahtar
bir el
verirler mi
bir nefes..
darsýz olanlara...
dar/ý nar olanlara
har/ý ar olanlara...

zu
lal olan mýdýr
al olan mýdýr
gecelerde...
ar/a



08/01/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: