ellerim kör...

ellerim
dokunduðu yerde
kör...

yoksun
neye dokunsam...

ellerimden
ellerine yürüdü
aþk
kaybolup
karanlýk dehlizlerde
ýþýðýný
aradý gözlerinin...

kulaklarým
hiç bu kadar çok
duymamýþtý
sensizlikte
sesini...

ellerim
dokunduðu yerde
yalnýz...

her nesne
gölgenden uzak...
kimsesiz

renklerden
maviyi seçti
sesin..
bütün mavilerden
daha uzaktý
gökyüzü gibi...

sunaktaki
son kurbandý
þiir

ellerim
dokunduðu yerde
kör...

yoksun
neye dokunsam...

08/01/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: