Karanlýk aralanýrken bir þafak vaktine, Güneþi alacaðým avuçlarýma. Bitimsiz gecelerin ayazýnda Topladýðým yýldýzlarý, Taç yapacaðým alnýna, Oy gülüm…
Karanlýk aralanýrken bir þafak vaktine, Bitecek, Zulmün tarihe olan kini! Çiçekler açarken, Mevsimsiz karýn tuttuðu Daðlarýn baþýnda, Seni bekleyeceðim, Oy gülüm…
Karanlýk aralanýrken bir þafak vaktine, Yeniden kurulurken dünya, Yýkýlacak, Güneþin önünü tutan duvarlar! Zindan tellallarýnýn, Yýlan ýslýklarýný anýmsatan Kin dolu çýðlýklarý, Susacak, oy gülüm…
Karanlýk aralanýrken bir þafak vaktine, Evrensel çaðrýyla uyanýrken Yer ve gök… Gözyaþý yerine , Rahmet düþecek topraða! Ve þükrederek, Ellerini açtýðýnda yaratana, Göreceksin umutlarýn nasýl yeþerdiðini. Göreceksin, Oy gülüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.