Sessiz Bir Selamdın Bahtımın Rüzgarında

yaklaþtýn bir gemi gibi
koyu karanlýk limanýma
selam verdin ince çehreli
gölgelere saklandým
benzim kül rengi

olacaksa
hürriyetin mavisinde olsun yolculuk
kervanlar geçsin sol yanýmdan
sevda yüklü
sarýp sarmalasýn yokluðun
yanayým özlem sýcaðýnda

çöl rüzgarý deðsin alnýma
saçlarýn koksun
o gece kaysýn yýldaýzlar
deðmesin hazan düþer yapraklar
sanma ki
bir daha yeþereceðim

ince bir yaðmur yaðsýn
ürpersin rüzgar
iþlesin içime yalnýzlýðým
ýssýz kalsýn sokaklar
sanma geri döneceðim

býraktým bulansýn önce
yaðsýn yaðmur
sonra aydýnlansýn gök yüzü
elbet sabah olacak

çarpsýn dalgalar
parçalansýn kayalar
küsmem sahiline
hangi gemi batmadan
durmuþ ki su yüzünde

gizlediðimsin içimde
vazgeçilmezi hayatýn
bilir miydin
çabalar faydasýz
geçmeyecek günler
dertsiz tasasýz

ben ki
aþký gözlerinde yaþatan aþýk
seninleyken de sensizdim
kimseler duymadan sessiz sedasýz
geldiðin gibi gideceksin...







Sosyal Medyada Paylaşın: