YİNE SENSİN...KAHRETSİN!..

Kim teselli verecek bu çatýlmýþ kaþýma;
Çekilecek dert deðil zahmet üstü zahmetsin;
Yanýma son mektubu alarak bir baþýma;

Gidiyorum… Hoþcakal, seni Allah affetsin;
Son nefeste yine sen yine sensin… Kahretsin!..

Zaten sende yaþadým, bin halini ölmenin;
Hor görürken yüzüme kahkahayla gülmenin;
Mükâfatý var sanma peþimsýra gelmenin;

Gidiyorum… Hoþcakal, seni Allah affetsin;
Son nefeste yine sen yine sensin… Kahretsin!..

Sakýn þimdi kal deme cinnet dolu gözlerim;
Seni benden sakýnmaz isyan eden sözlerim;
Yakacaksa yaksýn be avucunda közlerim;

Gidiyorum… Hoþcakal, seni Allah affetsin;
Son nefeste yine sen yine sensin… Kahretsin!..

Halimi dil ucuyla sormana da gerek yok;
Sözleri binbir nazla yormana da gerek yok;
Hançerleyip sýrtýmdan vurmana da gerek yok;

Gidiyorum… Hoþcakal, seni Allah affetsin;
Son nefeste yine sen yine sensin… Kahretsin!..

Manþeti gözlerine takarak gideceðim;
Senden kalan ne varsa yakarak gideceðim;
Yanaðýmdan hicranla akarak gideceðim;

Gidiyorum… Hoþcakal, seni Allah affetsin;
Son nefeste yine sen yine sensin… Kahretsin!..

Ali ALTINLI – 07/01/2011
Saat: 12:39

Sosyal Medyada Paylaşın: