MARİFET SANIYORSUN!..

Hakkýný iste benden, gül ki, düþtüðüm dara;
Tesellisi bin kadeh eden dertlere takýl…
Kim ne zaman sarýlýr böylesi bir efkâra;
Sokaklarda gezerken akýldan çýkmýþ akýl…

Ateþlerde benim ben, sözde sen yanýyorsun;
Verdiðin son buseyi marifet sanýyorsun…

Bir zaman sana düþkün sana meftun bilindim;
Bu yüzdendir hicranýn bana dik dik bakýþý;
Kimi gün yaþýn oldum, el tersiyle silindim;
Bu yüzdendir hasretin gece-gündüz yakýþý;

Duydum ki beni artýk miþ-muþ’lu anýyorsun;
Verdiðin son buseyi marifet sanýyorsun…

Kederine ortaktým hicranýn masasýnda;
Þarkýlar senli – benli besteyi çalýyorken;
Neþ’e, sevinç ne gezer derbeder tasasýnda;
Senden önce ecelim canýmý alýyorken;

Yara oldun yürekte gün be gün kanýyorsun;
Verdiðin son buseyi marifet sanýyorsun…

Ali ALTINLI – 07/01/2011
Saat: 11:35

Sosyal Medyada Paylaşın: