Kalabalýk, doldurmuþtu asfalt yollarý, Trafik týkanmýþ, biri gidiyordu meçhule, Kiminde göz yaþý, kiminde al bayrak, Davul zurna yok, kimdir böyle uðurlanan.
El sallamak yok, mendiller ýslanmakta, Konuþmak yok, o bayraklarla uðurlanmakta, Dünya alem, o gideni konuþmakta, Davul zurna yok, kimdir böyle uðurlanan.
Yollar insan seli, yoktu araba korna sesi, Sanki almýyordu, o insanlar nefesi, O güne kadar, görülmemiþti böylesi, Davul zurna yok, kimdir böyle uðurlanan.
Gönderde, yarýya inmiþ ay yýldýzlý bayraklar, Aðlayarak selam duruyor ona, laik halklar, Dalgalanýyordu, bayrak üstünde ay yýldýzlar, Davul zurna yok, kimdir böyle uðurlanan.
Atatürk çocuklarý, selam duruyordu önünde, Yaþlarý süzülüyordu, onlarýn üzgün gözlerinde, Sevinç vardý, bakan bazý kendini bilmezlerde, Davul zurna yok, kimdir böyle uðurlanan.
A.Yüksel Þanlý er 7 Kas. 06 ( kara oðlana.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.