sussam tüm harfleri dilime düðümleyerek, yüreðimin sesini kýyým kýyým kýyarak zincire vursam, ya da nefesime hayatý yasaklasam... sonbaharda dalýndan düþen yaprak misali çürüsem...çürüsem...
sen içimdeki sevdaya dair tüm ýþýklarý yok etmeye çabalarken keþke sana git ve dönme bir daha diyebilsem... gömüversem katbekat toprakla örtsem bu sevdayý... anlasana yok takatim...yok cesaretim...
denizde bir kum olsam, okþardý her dalga, aðaçta yaprak olsam, rüzgar sever,güneþ ýsýtýrdý su olsam,toprak baðrýna gömerdi... bir sen sevemedin bir sen ýsýtamadýn, þu garip yüreðimi...
birgün toprak sarýnca bedenimi, tüm acýlar ve bekleyiþler son bulacak... ölümü özlemek...
ahhh! can özüm , sen ne yaptýn bana?!!
remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.