Ateþ düþtüðü yeri yakýyor. Evlat acýsý dedim ya bu, dinmiyor. Bir gün, bilinmeyen bir yerde, Karanlýklarýn þimþek, þimþek Aydýnlandýðýnda, Serseri Kurþun, Benimi buldun, benimi? Ýþte ben gidiyorum…! Sen serzeniþinle kal. Her gün bir yaprak misali, Daha niceleri düþecek. Ama sen doymayacaksýn.
Terörörlü yýllar Hacý Özbenlioðlu ELBÝSTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özbenli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.