İŞTE BEN GİDİYORUM.

ÝÞTE BEN GÝDÝYORUM
Kaderim, alýn yazým sanki, buymuþ.
Nerde benim, Uðruna öldüklerim.
Beraber Ölüp, ölüp dirildiklerim.
Beni Yalnýz býrakan, sevdiklerim.

Ben Korktum artýk, kara bulutlardan.
Iþýðýmý, Güneþimi, Yýldýzlarýmý Yitirdim
Ýçim Karardý. Çýkamýyorum bu darlýktan.
Kurtarýn ne olur beni bu Karanlýklardan.

Titriyor bedenim, de hasretini baðýþla.
Gel gör halimi de, yüreðini baðýþla.
Seninle baþlayan, muhabbetini baðýþla.
Yeþeren düþlerim de sevgini baðýþla.

Baktýðým her yerde, seni görüyorum.
Rüyalarýma gireceðin, o günü bekliyorum.
Bu aþk ne kadarda zormuþ, bilemiyorum.
Ýþte ben gidiyorum. Sana mutluluklar diliyorum.
Ýþte ben gidiyorum. Sana mutluluklar diliyorum.

Hacý Özbenlioðlu
01.04.02018-Elbistan



[
Sosyal Medyada Paylaşın:

Özbenli Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YAŞLI SEVGİLİ İŞTE BEN GİDİYORUM. A N D I R I N SENSİZ OLMUYOR V A S İ Y E T İ M D İ R SONBAHARDA HÜZÜN İLK OKUL. ANDIRIN -2- A Ğ L A M A S.E.N.E.L.E.R.