Ve
Sen Varsın…
Gam yaþýyla yazýlmýþ, bana bu aþk kaderde,
Gözümdeki sellerde, akýþ akýþ sen varsýn...
Fýrsat vermez hasretin yanmama baþka derde,
Kurduðum hayallerde, bakýþ bakýþ sen varsýn...
Tadar tatmaz sayende sevda denen erdemi,
Hüsnün ile bezendi hayatýmýn her demi.
Ne zaman aralasam, penceremi-perdemi,
Esen serin yellerde, kokuþ kokuþ sen varsýn…
Bütün güzelliklerin þaþmaz mihengi sensin
Lezzetlerin-hazlarýn, özü-ahengi sensin.
Ölgün-solgun dünyanýn, ýþýðý-rengi rensin,
Beyazlarda-allarda, nakýþ nakýþ sen varsýn...
Ümidimden güç alýp, düþündükçe visali,
Hazza dönüþür birden bendeki yeis hâli.
Her biri baþka güzel, senin yüzün misali
Bahçemdeki güllerde, döküþ döküþ sen varsýn…
Eylemeden aþikâr ah-ü zarýmý yâda,
Bir mendirek ararým hicran denen deryada.
Fincanlar seda verir içimdeki feryada,
Baktýrdýðým fallarda, çýkýþ çýkýþ sen varsýn…
Elime aldýðýmda, hemen hüzzama dalar
Ne hoþ bir köy türküsü, ne halay ne bar çalar.
Vurduðum her mýzrapta, yüreðimi parçalar,
Sazýmdaki tellerde, yakýþ yakýþ sen varsýn...
Çile çekse de gönlüm, sevdim diye övünür,
Yalnýzlýk diyarýnda, hayalinle avunur.
Sabýr-sebat burcunu, can havliyle savunur,
Güç beklenen yollarda, yokuþ yokuþ sen varsýn…
Kýskansan da sen benden, kendini öylesine,
Yandý iþte bu benden, sevdana böylesine.
Henüz akþam olmadan kapkaranlýk bir sine
Doldurduðun hâllerde, çöküþ çöküþ sen varsýn…
Þu zavallý gönlümü sana teslim edeli,
Yalan dünya iþinden çektim ayaðý-eli.
Belki sayýlýr diye vuslatýnýn bedeli
Elem çeken bellerde büküþ büküþ sen varsýn…
Gerek var mý gerçeði bin kere itirafa,
Kaldýramam artýk ben, bu arzuhali rafa.
Boynumu büküp büküp, bulunduðun tarafa
Uzattýðým ellerde, çekiþ çekiþ sen varsýn…
Hasretindir saçýma tel tel yaðan beyazlar,
Baharlardan bihaber gönlümdeki ayazlar.
Yalnýz sana münhasýr ettiðim tüm niyazlar
Lütuf uman dillerde akýþ akýþ sen varsýn…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.