Çayımı İçip Kalkıyorum

çaldým çýrptým bulutlarý kendi göðümden
kalbim yaþanmamýþlýk hýrsýzý
yedim tüm sözlerimi aldandým kýrçýl þairaneliðine
denizler medcezirlere aðzý açýk ayran delisi
salgýn umutlarýn kederli yaðmurlarýna gömdüm seni
ufka bakýp düþünememek acizliði hayatýn esprisi
baþarýlmamýþ ölüm tutkunluðusun sen suskunluðuma
bakýþlarýnýn hüzün daðlarýnýn eteðinde salýncak kurdum
aðladým olmayacak olanlarýmýza kýr kuþlarýnýn çýlgýnsýlýðýnda
kýraðý serpilmiþ gurur tablosuydu kendini bilmezliðin
albümlerde sararmýþ yalnýzlýktý sarhoþluðunun bitimsizliði takýldý yüreðimin aðlarýna martýlara tutkun
yüreðimim aðlarýnda için için kaynayan gözlerinin körfezi
çayýmý içip kalkýyorum seni aramaya hiçbirþey olmamýþ gibi
anahtarlýðýmda kalan bakýþlarýnla açacaðým
kaderimle uyumsuz güzelliðinin kapýsýný kulaðým kiriþte


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: