Son demini yaþýyor içimdekiler
heyecanlarým, umutlarým
unutmalarým bile
akþamdan kalmaydý sensiz herþey
öldürdüðüm zamanlarýn failiyim þimdi
Bu þehir siyahý kuþanýr ruhuma
kaybettiðim çocukluðumun doðumu
maviye karýþan mateme
denize atýlan her bir þiþede yansýrdý silûetin
suskunluðumu bozardý gece
karanlýk sinerdi her bir hücreme
Bir gelsen
sesim üþüyor satýr aralarýnda
nerdesin! Siliniyor aklýmdakiler
yýkýlýyor tabularý ömrümün
ve bir baþýna kalan bedbaht adýmlar
solur’du gecenin üçünde kimsesizliðimizi
Bileklerimde mühürlerim
duymazsýn
içimden sana açýlan sesleri
sana dökülen harflerim, hükümsüz
ilikleniyor sabaha aþkýn düðmeleri
isimsiz þehir geçiyor bakýþlarýmdan
Kaç ocak daha eskimeli
kýyýlarýmda...
Þiirime ses olan yalnýzlýk abidesine teþekkürlerimle.
Siyahinci /Y. Þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.