SÜKUT

ey gözlerim!
göremediklerin kadar kadar cürmün...
ey ruhum!
hissedemediklerin kadar ketumsun...


sýcak ve parlak
iki çift gözle meydanlardayýz..
ürkeklik sinen,
titreyen eller var avucumda
boyu sevaplarým kadar...

saçlarý simsiyah tel tel,
özenle ekilmiþ..
karbeyaz bir topraða!..
merhamet çaðýran yüreðiyle
yüreðimi sallayan bir çýnar..
karþýmda..
vicdanýmýn tam ortasýnda
dikilmiþ



bana annesini soruyor!..
bana annemi soruyor!..
bana anneliðimi soruyor!...

.
.
.
ben susuyorum!....


rufeydanur/ocak/2011
Sosyal Medyada Paylaşın: