Yusuf’un kalbi gibi atýyor bu kuyuda kalbim Hýzlý tedirgin ve bir baþýna… Kuyunun suyu serin! Sonrasý felah olan… Acýlarý asacak bir ipe sarýlmalýyým, Tutunca acýtan.
Yusuf gibi bakýyorum gökyüzüne, Umut ve korku damýtan yüreðimle.. Yusuf’un gömleðine ihtiyacým var! Üþüyorum bu kuyuda…
Hüznünü sadece Allah’a arz eden, Bir Yakup yok arkamdan aðlayan.. Emanet edilince yoldan sapmayan, Bir Harun özler yüreðim..
Ýbrahimleri atarlar þehrin tam ortasýnda ateþe! Atanlarý saracak ateþten habersizce.. Yarýlýyor beynim,Firavunlara geçit yok, Musalar hep zirvede,onlara iniþ yok!...
Rufeydânur Mart/2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
rufeydanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.