Üşüyorum Yoksul Bir Ömrün Penceresinde

Korkak bir gün sýzýntýsý var ellerimin çizgilerinde
Ruhum tavsýz bir gecenin girdabýnda çeliþkide
Bedenimin suyunu tutuþtururken ah ellerin
Aykýrý bir sevdanýn gitme/kal arifesindeyim

Kendi haremin ýssýz yurdunda aþk arýyorum
Gövdemin hicaz alazýnda terk edilmiþ düþler
Hýrçýn denizler basýyor kurak ormanlarýmý
Dudaðýmýn yalnýz sabýrsýzlýðýnda aç kuþlar

Kapat yüzünün perdesini yaram sana akýyor
Kül kendi haresini gizleyemez olmuþ gönülde
Haylaz bir yel savuruyor aþka özlemlerimi
Yangýnýn yorgun kalbimin miadýný okþuyor

Usumun rahmetinde soluðuma çengeldin
Selamsýz ayrýlýklarýn musallasýnda aþktýn
Hücrelerim titrerdi öpüþlerini düþündükçe
Bir susuþun kitaplýðýndaki arlý düþünüþtün

Adýma en berrak denizleri biriktirmiþsin
Þarkýlar silik bir hatýrayý canlandýrýr dudakta
Gel diyorsun sonu bilinmez öykünün sayfasýna
Tükenmiþim anla yar yapayalnýzlýðýn uykusunda

Günlerdir yastayým gönlün gönlüme deðmiyor
Özlem kýyýlarýnda yosunlara sarýldý aþk sandalým
Piþmanlýklarýn sararmýþ sayfalarýna þiir yazýyorum
Kýrýp bir sevdanýn kalemini kendime sýðýnýyorum

Aðlasam ulaþýr mý aþkýn kervanlarý sana
Dayanaksýz bir ömürdeyim yar anlasana
Aþka asil rengini kusuyor hicaz tükeniþler
Üþüyorum yoksul bir ömrün penceresinde

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: