dile kolay
tam on beþ yýlým geçti beraber
bazen mutlu bazen de hüzünlü anýmda
hep yanýmda nefesimle beraber
gizlice hesapsýzca baðlanmýþýz
dedim ya
dile kolay
unutmak zor olsa da
ne yapsam da
yerin dolmuyor
kendime ihanet edemem
bir kere ittim elimin tersiyle
dünya tersine dönse de
adýný anmayacaðým bir daha
sinirden kükrüyorum ara sýra
nevrim dönüyor sanki
bir kere çeksem içime
yeniden doðacakmýþ gibi
yandýkça derinlerden
geçmiþin ateþinde
içimden bir oh çekip
küllerini savuruyor iradem
seninle deðil bu savaþ
kendi, kendimi deniyorum
ve
ne kadar yerin dolmasa da
þerefine
kadeh kaldýrýyorum.
bitti…