üzüm rengi sayfalarda tütsüleniyor kadýným geçkin bir kýrmýzýyla tonlanýyor ömrüme oysa ben piþkin ve azýlý bir tiradýn ardýnda avlarýmý süslüyorum avizemin köþegenlerine
eski bir iðnenin ruhuna dilenir gibi üzengisi kopmuþ bir meleðin serseri gözyaþlarýný dileniyorum bir maralýný son çýrpýnýþlarý bu
hakikatin akislerini sýrlayan keþiþ gibi kendimi sarýyorum kendimden bir topaca yutulmuþ bir sedanýn harflerini tohumlar gibi bir alfebenin kütüðünü söküyorum kimliðimden
ve nihayetinde þarap rengi kitaplarda kutsanýyor kadýným ergen bir bitkiyle tohumluyor ömrümü oysa yine ben yanmýþ ve uysal bir mabedin ardýnda avcýmý arýyorum yüreðim eksilirken
AHMET SERDAR OÐUZ/ALMUS
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.