Büyük Göç

Kocalmýþtý gayrý, yýllarýn kurdu
Gövde yara aldý, motoru durdu
Su alan teknesi, kýyýya vurdu
Ýmdat kar eylemez, gemi batýyor.

Yerde ektiðini, gökte biçerken
Hayatla eðlenip, dalga geçerken
Her gün kadeh- kadeh, viski içerken
Bir damlacýk suyu, zordan yutuyor.

Sinek kondurmazken, gözü, kaþýna
Ne zaman ulaþtý, yetmiþ yaþýna?
Þimdi; eþi, dostu, gelmiþ baþýna
Ayrýlýðý; derde, hüzün katýyor.

Daha önce; kimler gelip geçmedi?
Kaçýnýlmaz zoru, kimler seçmedi?
Hangi kervan kondu, sonra göçmedi?
Beþe aldýðýný, üçe satýyor.

Hâl bu ki; kaç sefer, rakibi yendi?
Derken bitmez denen, ömür tükendi
Acýlarý sonsuz, çaresiz kendi
Bembeyaz yatakta, sessiz yatýyor.

Büyük göçe doðru, yükünü aldý
Bütün çektikleri, geride kaldý
Beklenen misafir, kapýyý çaldý
“Ruhuna Fatiha”! demek yetiyor.

Necati’m sen kendi, derdine dövün
Ölümü hatýrla, günde üç öðün
Âlem-i Berzah’ta beklerken düðün
Elveda ufkunda, güneþ batýyor.


Necati OCAKCI
02.01.2011
Atatürk Devlet Hastanesi



Sosyal Medyada Paylaşın: